Dunyanin herhangi bir yerinde, herhangi bir hayalin gercege donusmesi icin calismak huzur veriyor bana.
Bu deneyimi tatmam icin bana firsat taniyan Warriors Without Weapons 2012’nin tum yaraticilarina ve katilimcilarina sevgiler ve saygilar…
Mekan : Brezilya / Santos
Oyuncular : Warriors Without Weapons ve Topluluklar
Amac : Yasami ellerimizle dokunarak ve hislerimizle yonlendirerek sekillendirmek.
Hayallerin gerceklesmesi ve donusum.
WWW 2012 de gecirdigim her gun yeni bir sey ogretti bana. Program sureci birbirimizle, kendimizle ve calistigimiz toplulukla derin iletisime gecebilmemiz icin cesitli aktiviteler sundu bize. Bende iz birakan anlari paylasmaya calisacagim. Neler olup bittigini merakla soran ancak bir turlu net cevap alamayan, sabirla bekleyen butun dostlarim icin bu yazi 🙂
Kucak dolusu Sevgiler..
Merve
EARTH GAME (TOPRAK OYUNU)
Bu gun bir parca Brezilya cektim icime. Gorduklerim daha once gordugum hic bir agaca ve yapraga benzemiyordu:) Agaclarin uzerinde yasayan bir suru, kocaman yaprakli bitkiler, birbirlerini sarip sarmaliyorlar adeta. Sonra dusundum ki bu topraklarda butun canlilar birbirlerini sarip sarmaliyorlar. Insanlar o kadar sicak kanli ki! Sarilmalar sicak, sohbetler icten. Kendimi kocaman bir ailenin icinde hissettiriyor bana.
Ormanda hep beraber sarki soyledik haykirdik! Adeta merhaba biz geldik dedik ormana…Sonrasinda sesizlige burunup yuruduk agaclarin arasinda, bu bir saygi yuruyusuydu. Herbirimiz icin degisik anlamlar iceren…
KOLLEKTIF DANS, KOLLEKTIF IS
Inanilmaz bir gundu. Brezilya’da Anadolu’dan millerce uzakta, Latin Amerika’da birden halay cekmeye basladik:) Ilginc bir surprizdi. Kendi kulturume disaridan bakiyordum, yabanci gozler esliginde. Dans ile kolektif olma bilincine ilk adimlarimizi atmis bulunduk. Amac kollektif hareket etmeyi deneyimlemekti ve eglenmek! Ancak benim icin cok daha derin gozlemler iceriyordu. Kendi kulturumde daha once farketmedigim guzellikleri gordum. Sasiran diger insanlar kadar bende sasiriyordum ne kadar etkin ve guclu bir devinimmis kollektif dans megersem diyordum.
YARGISIZ HISLER VE HAYAL GUCU
Kominiti ile ilk bulusmamiz yani mahalleye ilk adim atisimiz soyle oldu. Gozlerimizi ‘kor ebe’ oynar gibi bagladik ve ikiser kisilik gruplar halinde mahalleyi turlamaya basladik. Birimiz gormuyordu digeri ise rehberlik ediyordu. Inanilmaz bir deneyimdi. Gozler kapali, gorsel hic bir veri almadan sadece hislerimizle yoneldik ve hayal ettik tum sokaklari, evleri ve insanlari. Farkettim ki insan gormeyince yargilayamiyor. Pek cok bilgi girisi durdurulmus oluyor. Boylece zihin daha rahat bir sekilde algilarina odaklanabiliyor. Iste boylece basladi mahalle ile iletisimimiz…
‘OASIS GAME’ BASLIYOR…TANISMA, KAYNASMA…
Mahalle ile kaynasmalar basladi. Inanilmaz seyler gordum o insanlarda. Degerli hicbir seyi olmayan ve hic birseyi kafaya takmayan mutlu insanlar…Sadece hisleriyle yasiyorlar hos bir rahatlik uzerlerinde. Onlarin arasinda, o anda olmak cok canli ve gercekti! Herkes ozgur adeta. Brezilya’nin gecekondu mahallelerinde insanlar gercekten yasiyorlar. Mala, mulke, ise, paraya deger vermeyen sadece insana, cana bakan gozler… Cok lezzetli!
Tum gun sokaklarda dolasip mahalleyi, insanlari ve yapabileceklerimizi kesfettik biraz biraz.
Cocukalarin ilgi dolu bakislari ile oyunlar oynadik mahallenin havasini, kokusunu icimize cektik.
GUZELLIKLER’ini kesfettik mahallenin. Icinde yasayinca unutulan, ancak disaridan bakinca farkedilen guzelliklerini kesfettik. Neydi hosumuza giden bu mahallede? Neydi mahalleninin unuttugu guzellikler? Herbirimiz kendimize gore bu detaylari gerekse kagida doktuk cizimle, gerekse ornekler topladik. Sonunda 20 farkli gozlemciden binbir turlu guzellik kesfettik. Ne kadar da guzeldi guzellik avciuligi J Eksikliklerini ve dertlerini degil de hayatin guzelliklerini kesfetmek…
“SHOW DE TALENTOS!” —–>YETENEK GOSTERISI
Kimileri yaklasip sorular soruyor ve kaynasiyor bizimle, kimileride uzaktan merakli gozlerle gozlemleyip, donuyor arkasini. Bizde hem herkesi birlestirmek butunluk olusturmak adina hemde toplulugun yeteneklerini kesfetmek adina ‘yetenek partisi’ duzenledik. Isteyen herkes yeteneklerini sergiledi. Kimi dans etti, i kimel islerini sergiledi, kimisi pasta yapti… Boylece birbirimizi, yeteneklerimizi gormus olduk, elimizde neler var bunlari nasil kullaniriz? Ancak bunun da otesinde guzel olan yaptiklarimizi birbirimiz ile paylasmakti ve yapilabilecekler edina ilham almakti.
Bizde onlarda kesfettigimiz guzellikleri anlattik, gosterdik cizimlerle. Hatirlamalarina yardimci olmaya calistik, unutulan guzellikleri ve umudu…
O gun benim icin en etkili an yasli bir amcanin soyledigi su sozler oldu; ‘ Sizin mahallemize gelmenizle ilk kez buyuk bir aile gibi olduk, sayenizde hep beraber bir araya geldik, birbirimize sarildik…’ Heyecanli 20 warriors boylece enerjiyi yadik mahalleye aslinda mevcut enerjiyi uyandirdik sadece. Gunun sonuda herkes beraber organize edilen bu paylasimin mutlulugu icindeydi. Hayatimizda ilk kez karsilastigimiz teyzeler, anne sicakliginda sarilip tesekkur ettiler, cocuklar bacaklarimiza yapistilar:) Bizlerde meydana gelen coskunun saskinligi icinde umut dolduk, bu guzel insanlarla yapabileceklerimizi farkettik biraz daha.
Sevmek, sarilmak, paylasmak mutlu olmak cokda uzagimizda degil ihtiyacimiz olan seyleri dogurmak avuclarimizin icinde aslinda…
WATER GAME (SU OYUNU)
Iki saat boyunca suya dansetmek ve sarki soylemek sadece harikjaydi! Tum benligimizle hayatin kaynagina, suya sukranlarimizi sunduk. Guney Amerika’nin yerlilerindenolan Individiual Kaka Verde bizlere kendi mitolojilerinde suyun hikayesini anlatti. Suyun duygusalliklari on plana. Ve yine “Morena E Mavutsinim” hikayesine gore insanoglu suya sukranlarini sunmak icin senede bir kez toplanir, sarkilar soyleyip dansermis su icin.
Bu inanisin yani sira degisik kosullardaki direncincimizi ve birlikte hareketin harmonisini deneyimledik. Su oyunundan sonra duygusal sularda yuzecegimiz ‘Ruya’ etabina kendimizi hazirladik.
RUYALAR
Brezilya’nin Individual yerlilerine gore “su” duygusalligi on plana cikaran bir elementmis. Kalpleri yumusatir duygulari su yuzeyine tasirmis. Biz de kendi kalplerimizi su ile yumasitttaktan sonra bu guzel titresimi komunitiye yaymaya basladik. Komunitinin derinliklerinde ruya avciligina basladik. Sorduk nedir “ruya”lari “ozlem”leri…Cevaba ulasmak cok kolay degildi. Yetiskin insanlar ruya kurmayi unutmuslar adeta, soru karsisinda sasiriyorlardi daha cok. Ardindan sadece cocuklari icin bir seyler istiyorlardi.
Farkettim ki icinde bulundugumuz hayat kosullari, kendi yarattigimiz “gercek dunya” kavrami, hayal dunyamizi karartmis coktandir. Belki de en son cocukken yasadik hayal dunyalarimizda. Peki neden hep onu durdurmamiz ogretildi? Neden orda yasamamiza izin verilmedi? Yarattigimiz “gercek dunya”nin degisim anahtari “ruyalar”imizi kullanmayi nasil da unutmusuz!
Peki ya cocuklar? Onlarla iletisim kurmak cok daha kolay oldu. Dillerini anlamasamda “ruyan nedir” diye soruldugunda, gozlerini mavi gokyuzune dikip, tatli bir tebessumle cevap veren guzel yuzlerden anliyordum ki ruya aleminde gezmeye basladik.
Boylece iki gun boyunca mahllenin sokaklarinda, evlerin bahcelerinde; kah oyun oynayip, kah sohbet edip komunitinin ortak ruyalarini derin sulardan cikartmaya calistik. Gelecek adimimiz bu ruyalari nasil “gercek dunya”miza entegre ederiz olacakti.
Her gunun sonunda kendini melek gibi hisseden umutlu ruya avcilari, huzurla evimize donuyorduk.
YUKSEK SESLI RUYALAR
Kesfettiklerimizi paylasma gunuydu bugun. Bir sanat merkezinde uc farkli komunitinin ruya analizi, uc farkli Warriors grubu tarafindan sunuldu.Bas tacimiz komuniti insanlari ve sanat merkezinden isteyen herkezin katildigi bu bulusmada, YUKSEK SESLI RUYALAR’ in konusuldugu derin bir paylasim gerceklestirildi.
Oncelikle biz sunumlarimizi yaptik, neler gordugumuzu, hissettigimizi paylastik komuniti ile ilgili. Sonrasinda Worl Café uygulamasi ile kalplerimizi dusuncelerimizi acmaya basladik yavas yavas birbirimize.
Neden oradaydik? Ne bekliyorduk o andan? Neydi benim ruyam? Hangi sebepler bizi bir araya getirdi? Neye inaniyorum?
Sonuclar inanilmazdi. Kalabaligin bir sesi vardi sanki, herkesin umudu, ruyasi bir di ozunde. Hepimiz hatirladik ki BIRLIK-KARDESLIK-MUTLULUK ruyasini kuruyorduk.Hepimiz hatirladik ki, kendi yarattigimiz ve “gercek” diye adlandirdiimiz bu dunya artik bize hitap etmiyor! Onu degistirmemizin zamani gelmis. Farketmeden kontrolu kaybedip kendi yarattigimiz “gercekligin” himayesi altina girmisiz. Kendi kendimizi kole etmisiz.
Birlik olmanin verdigi umut ve huzur inanilmazdi, hissedilen yuksek enerji herkesin gozlerini parlatti kimi zaman aglatti, kimi zaman umutla neseyle guldurdu…
Insanlik uyaniyor…Birlik olmamiz gerektigini hatirliyoruz yeniden…
O anda bulunan, bulunmami saglayan, o ani yaratan herseye minnettarim. Yalniz olmadigimi gormek ayaklarimi yerden kesercesine mutlu etti beni. Komuniti uyeleri derinden inanmaya basladi bizlere ve kendi guclerine…
NON VIOLENT COMMUNICATION / SIDDETSIZ ILETISIM
Bu etapta rehber esliginde kendimizle ve cevremizle “barisik iletisim” nasil kurulur deneyimleyerek ogrenmeye calistik. Bu surecte gizli hislerimizi ve ihtiyaclarimizi ortaya cikarttik. Neden bu hisse sahibim? Bunun ardinda yatan ihtiyacim nedir? Bu hislerimin sebebi nedir? …
FIRE GAME / ATES OYUNU
Dort haftalik hazirlik asamsindan sonra fiziksel degisim asamasina gecmenin zamani gelmisti.Bunun icin ates elmentiyle bedenlerimizi, zihinlerimizi ve kalplerimizi atesledik! Ates: degisimdir, donusumdur, transformasyondur. Ates tum olusumlarin baslangicidir, gezegenimizin baslangici ve kalbidir.
Bazen harmonisiyle buyuler bizi hafif hafif dalgalanan mum isigi,
Bazen donusturur elementleri kul eder, gucludur ve isitir bizi,
Bazen yikicidir, gucuenu kontrol edemeyiz ve yok eder,
Bu asamada atesin gucunu hissetmek istedik, bize verdigi enerji ile harekete gecip, donusumu gerceklestirmeye hazirdik…
BIRLIKTEN KUVVET DOGAR
Icimizdeki atesi mahalleye yaymaya basladik oncelikle. Duzenledigimiz bir toplantida once mahalle sakinlerini motive edici sunumlar yaptik. Bunlar diger mahallelerde gerceklesmis degisimleri ve toplulugun gucunu gosteren orneklerdi.Ardindan donusturulmesi istenen ve ihtiyac duyulan alanlarin maketlerini yaptik ve bunlarin uzerinde hep beraber oynamaya ve hayallerimizi yansitmaya basladik. Komunitinin neler yapabilecegini goren halk heyecandan patlamak uzereydi. Hirs, heyecan, umut hepsi birden alevlenmisti gozlerimizde…
Boylece dort gun surecek olan “MAO NA MASA!” (eller is basinda) etabina gecmis bulunduk.
DEVAM EDECEK…
obaruhu.org 